6-5-2008: 7e therapie dag, family snorkel en boottochtje

Vanochtend had Dion een beetje moeite met opstaan, waarschijnlijk komt de moeheid er nu pas goed uit, of de weblog-verslagen beginnen hun tol te eisen... Toch weer op tijd bij het ontbijt en rond 10:30 uur naar het CDTC voor de therapie. Vandaag moesten we een beetje opslitsen, want net bij de start van Kevin's water-sessie begon ook de 'family-snorkel' bij het broertjes en zusjes programma. Jordy en Dion gingen snorkelen, terwijl Monique, Patrice en Oma Inge bij de therapie bleven. Beide aktiviteiten bevonden zich vrij dicht bij elkaar in de buurt, zodat Monique en Patrice foto's konden maken bij zowel de therapie als het snorkelen. Kevin zette zijn beste beentje voor in de voorbereiding en tijdens de water-sessie, maar had een iets mindere dag vandaag. Zeker geen slechte dag, maar gisteren had hij gewoon een topdag en de boog kan niet elke dag zo gespannen staan. Bij de family-snorkel was het een drukte van belang en na het uitzoeken van de zwemvliezen, maskers en snorkels kregen we een korte brieving. De snorkel was in hetzelfde gedeelte als waar wij eerder de animal encounter dive hadden, dus we hadden al een beetje een voorstelling van wat daar te beleven was en van de "do's en don'ts". Massaal gingen de kinderen en ouders te water, waarna er goed verspreid werd, zodat iedereen alles goed kon zien en beleven. Enige tijd later werden de trommels met voeder-visjes gebracht, waarna het feest kon beginnen. De pelikanen an andere (talrijke !!) zeevogels hadden dit direct in de gaten en kwamen in kleine eskaders de visjes 'jatten' voordat we ze aan de haaien en schildpadden konden voeren. Deze vogels hadden zo'n scherpe blik dat ze bijna op je doken en de visjes uit je hand pikten, zonder je te verwonden. Als je ze onder water uit het zicht vast hield ging het direct een stuk beter, zodat we toch nog het nodige voederwerk hebben kunnen doen. Na ruim een half uur was het welletjes en kon iedereen weer het water uit, absoluut een leuke en gezellige ervaring. Na een broodje hadden Monique en Dion om 13:00 uur een gesprek met de duitse spraak-therapeute Heike, die zeer kundig op ons over kwam. Absoluut een positief gesprek met voldoende stof om in Nederland verder te gaan. De frisse kijk op de zaak in een zeer ontspannen sfeer ervaren wij als bijzonder verhelderend. In de tussentijd waren Kevin en Jordy lekker aan het spelen op het strandje voor de hotelkamer. De stuiterbal blijft voor Kevin nog heel populair. s'Middags gingen Monique en Patrice nog even winkelen bij Mambo, terwijl Dion met Kevin ging zwemmen in zee. We mochten een buik-band lenen van de boven-buren en daarmee lag Kevin meteen een stuk stabieler en hoger in het water. Hij kon nu zelfstandig dobberen en bewegen in zee, zonder dat hij water binnen kreeg via zijn meestal open staande mondje. Het was dikke pret en Kevin glunderde werkelijk van oor tot oor. Ook de waterschoenen gingen weer prima in combinatie met het in- en uitlopen. Einde van de middag begaven we ons naast Hemingway voor een boottochtje met de Pelican Express naar Willemstad, om de zonsondergang vanaf zee te kunnen meemaken. Er waren een aantal therapie-ouders en kinderen mee en het was een heel gezellig tochtje met een hapje en een drankje. Vanaf het water ziet alles er toch weer heel anders uit, het was heel leuk om dit nog even mee te kunnen pakken. Voor Patrice zit het er morgen (woensdag) helaas al weer op, zij zal dan terug vliegen naar Nederland waar gelukkig de zon ook volop schijnt. Wij hebben nog tot zaterdag, maar de tijd gaat nu wel heel snel........ Vanavond de kids op tijd naar bed en de fles champagne open getrokken en soldaat gemaakt. Deze hadden we de 1e dag in het hotel (bij vergissing) in de kamer gekregen. We mochten 'm toen (koud) houden en hij smaakte nu uitstekend in combinatie met een zoutje in ons strand-tuintje !!