Bekijk video op YouTube
Kevin in aktie tijdens de Dolfijn ondersteunende therapie !
Weblog van de familie Croon t.b.v. het realiseren van dolfijntherapie voor onze jongste zoon Kevin. U kunt zelf ook reageren op deze weblog, door op 'reacties' te klikken + 'Naam/URL of Anoniem aanvinken' en een bericht te plaatsen (liefst met vermelding van een email-adres !!). Het veld 'reacties' vindt u onderaan elk weblog artikel ! Correspondentie-email-adres: mcroon@gmail.com
CDTC staat voor Curacao Dolphin Therapy and Research Center. Kevin is te zien in het promotiefilmpje, dat werd opgenomen tijdens Kevin's therapie in mei 2007. Het filmpje geeft een aardige indruk van de dolfijn ondersteunende therapie en overige mogelijkheden op Curacao.
De tijd tussen de meivakantie en de zomervakantie ging bijzonder snel, vooral omdat we meteen in het begin van de zomervakantie al op pad gingen. Deze keer was de bestemming Pont St. Mamet, camping Lestaubiere en Dordogne, France. Ongeveer 80 km ten noordoosten van Bordeaux. Even een paar weekjes lekker kamperen in een prachtige en rustige omgeving. Lestaubiere is een camping in Nederlandse handen en een absolute aanrader voor gezinnen met kinderen. Zie ook de meningen en de website:
http://www.camping-frankrijk.nl/campinginformatie.asp?CampingID=979350
Hoewel het weer niet altijd geweldig was, hebben we toch een heerlijke tijd gehad. Lekker ontspannen op de camping, afgewisseld met leuke uitstapjes in de werkelijk prachtige omgeving. We hebben met Kevin veel meer kunnen doen als in andere jaren, af en toe met wat moeite, maar toch.....: Kano-varen op de Dordogne en Vezere, kastelen bezoeken en beklimmen, zelfs grotten en holen bekijken en dat alles bijna zonder de rolstoel te gebruiken. Ook op de camping kon Kevin heerlijk banjeren over het veldje, hi
j had het daar helemaal naar zijn zin ! Aan het einde van de vakantie zijn we nog even bij (neef) Arthur Mekenkamp en Caroline langs geweest om hun prachtige 'Chambre d'hotes met boerencamping' en gerenoveerd zwembad te bewonderen. Zij wonen daar sinds december 2006 en hebben het roer omgegooid. Dat was dus 2 uur rijden bij ons vandaan naar St. Germain de Confolens in de streek Charente. Heel gaaf om ze weer even te zien en spreken. Een hele gezellige middag en zondermeer de moeite waard. Voor de liefhebbers die hierover meer informatie willen zien en lezen:
http://www.lepetitmasdile.com/
http://lepetitmasdile.web-log.nl/
De zomervakantie ging helaas snel voorbij en we proberen nu weer wat te wennen aan het leven van alledag. A.s. zaterdag 25-8-2007 is er in Heiloo gelukkig weer genoeg te beleven, dan organiseert de stichting Dolfinn vanaf 12:00 uur voor de 2e keer het Dolfinn Rocks benefietfestival. Dat wordt zeer zeker de moeite waard en we hopen dan ook op prachtig, maar in ieder geval droog weer..... Komt dat zien !!!!! Voor de laatste info hierover zie:
http://www.dolfinn.nl/
Vlucht MP661 is goed verlopen en keurig op tijd geland op Schiphol airport. Alleen de kids hebben enkele uurtjes kunnen slapen, voor een volwassene blijft het bijna ondoenlijk om in een vliegtuigstoel lekker uit te rusten, bovendien was het (door het tijdsverschil) een erg kort nachtje. Het eten aan boord was beduidend minder van kwaliteit dan op de heenreis, daar valt volgens ons nog wel het nodige aan te verbeteren. We kregen enkele enquete formulieren mbt de avondmaaltijd, daar gaan ze waarschijnlijk niet heel blij van worden. Als echte Nederlanders moeten we natuurlijk wel wat te klagen hebben en het is maar een minuscuul detail. Het belangrijkste is dat je veilig over komt en dat was allemaal dik in orde. Op Schiphol verder geen problemen en onze tassen en koffers waren er al snel. Nog even een keertje extra controle vlak voor de uitgang, maar de hond rook bij ons niets en we hadden geen bolletjes geslikt of zagen er gewoon betrouwbaar uit. In de hal stonden onze buren Marc en Ingrid om ons te begroeten en het was heel tof om hun weer te zien. Ze hadden een grote opblaasdolfijn mee en die vond Kevin helemaal geweldig. Het taxi-busje (HauLo
(can you go)) was
er al snel, dus wij met de hele handel naar buiten. Toen voelden we pas goed hoe koud het was en het begon spontaan een beetje te regenen. Snel alles en iedereen de auto in, flink zweverig van de lange reis. De rit naar Heiloo duurde niet heel lang en dan is het best wel weer raar als je zo de eigen straat komt binnen rijden. We zagen wat vlaggen hangen en vroegen ons af wie van de koninklijke familie er vandaag jarig zou zijn. Toen we de bocht omgingen, zagen we wel ERG VEEL vlaggen ineens, ook bij ons huis. Daar zat een klein dolfijntje in de vlaggenmast en toen viel het kwartje ineens. Wat hebben we toch een fantastische buurt ! Heel gaaf om te zien en heel goed thuis komen op deze manier. Allemaal hartstikke bedankt, jullie zijn hele toffe buren allemaal en wij zijn er trots op dat we in de Waard kunnen wonen en leven. Allemaal uitstappen en de bagage eruit, spontane zoenen van een aantal buren die thuis waren op deze natte maandag-ochtend. Gesproken over de dolfijnen natuurlijk en hoe fantastisch het allemaal was. Ook nog even over het campina-drama in Heiloo, dit hadden we op heiloo-online al gelezen toen we nog op Curacao zaten, we zijn er best wel van geschrokken omdat daar natuurlijk veel mensen uit de directe omgeving werken. Heel veel sterkte in ieder geval in de komende tijd.
Gisteren-avond voor het laatst naar Hemingway om te genieten van de lokale keuken. Ruim een dag van tevoren een tafeltje gereservee
rd, maar we hadden dan ook het mooiste plekje buiten op het strand. Nog 1x genieten van die waanzinnig mooie zonsondergang, het prachtige uitzicht en de hele entourage. Kevin wilde weer oefenen met zijn rietje en dit keer had hij zijn glas veel sneller leeg, zodat we een 2e moesten laten komen. Jordy en oma hielpen Kevin ermee, nadat Jordy een goed rietje had opgeduikeld. Het is belangrijk voor Kev dat het niet een 'helemaal recht' rietje is, maar dat deze aan de bovekant goed kan buigen, zodat het recht in zijn mond past. Met een 'helemaal recht rietje' wordt het vrij snel een behoorlijk zooitje en zitten zijn kleren en alles wat in de buurt staat onder de vruchtensap.... Deze avond liep de keuken niet zo soepel (in tegenstelling tot andere avonden), waardoor het vrij lang duurde voor we ons eten kregen en op hadden. Kevin had die middag niet geslapen, waardoor hij toch begon in te storten en uiteindelijk bij Monique op schoot in slaap viel. Dion heeft hem daarna naar het appartement gedragen, hetgeen niet meeviel, zo'n 30 kilo gewicht dat niet echt meewerkt met het tillen... Gelukkig heeft de rug zich goed gehouden, mede dankzij de vele schaats en skeeler oefeningen vooraf in Nederlan
d.
De volgende ochtend (zondag) vroeg uit de veren en voor het eerst na 2,5 week een lichte vorm van stress wegens het inpakken en wegwezen (voor 13:00 uur het appartement leeg opleveren). Ondanks de heftige warmte (strak blauwe hemel en 35 graden) lukte dit goed en snel. Terug inpakken is altijd makkelijker, want dan hoef je niet meer na te denken WAT je moet inpakken, alles moet gewoon mee en maar hopen dat het in de tassen en koffers past allemaal. Als dat dan 'iets te makkelijk' blijkt te lukken krijg je weer nieuwe stress, omdat je bang bent dat je de helft bent vergeten... Maar ja, Patrice had al het een en ander mee terug genomen (en uit moeten pakken bij de douane in Amsterdam....) en alle meegenomen aardappels, koffie, thee en andere levensmiddelen waren op, dus dat scheelt dan weer wat volume ! Ruim op tijd alles ingepakt, er bleef zelfs tijd over om nog even te zwemmen, te drinken EN te douchen. Daarna de lange broeken aan
(dat voelt raar) en slepen met de bagage naar de receptie, waar ze ons om 14:30 uur zouden komen ophalen voor transport naar de luchthaven. Dat douchen hadden we net zo goed niet kunnen doen, want elke druppel water die je dronk stroomde er als zweet direct weer uit. Gelukkig was het taxi-busje keurig op tijd en had deze airco, waardoor we weer een beetje konden afkoelen. Wij bedanken hierbij nog Leo van Vliet en Promatravel voor het realiseren van het verblijf in het Lion's Dive appartement en de transfer van en naar de luchthaven. Het is allemaal vlekkeloos verlopen en we hebben het ruime en prachtige appartement de gehele periode zeer gewaardeerd. Voor ons was dit verreweg de beste oplossing zo en zonder (Sieb) en Leo was dat zeer waarschijnlijk allemaal niet zomaar gelukt. Op de luchthaven bleek dat de Martinair zowaar op tijd was voor het eerst in 2,5 week en daar waren we natuurlijk ook heel blij mee. Het inchecken verliep vlotjes en daarna kregen we begeleiding tot na de douane (nog strenger dan in Nederland, hier moest iedereen zijn schoenen uit !). Die begeleiding kunnen we iedereen met een gehandicapt kind aanbevelen, dat scheelt echt heel veel wachttijd en je mag als eerste het vliegtuig in. We kregen een gratis upgrade van Economy naar Comfort class, waardoor je iets meer beenruimte hebt en nog enkele andere onbenullige voordeeltjes. Kost normaliter 50 euries per persoon (enkele reis) extra, volgens ons het extra geld absoluut niet waard, de standaard economy voldoet prima. Toen iedereen zat vertrok de Boeing 767 bijna op tijd en konden we nog een laatste glimp opvangen van het prachtige eiland. Dag dolfijnen, dag CDTC, dag Lion's Dive, dag zon en zee, dag prachtig Curacao, adieu en hopelijk tot ziens in de toekomst !!!

Vandaag alweer de laatste gehele dag voordat we de terugreis gaan beginnen. Nog 1 keer om 08:00 aanwezig zijn in het Sea Aquarium, niet meer voor Kevin, maar wel voor Jordy's laatste cursusdag 'assistent dolfijntrainer niveau 2'. Jordy's lerares Zenzi (links op de foto) heeft erg haar best gedaan om hem de afgelopen 3 dagen op een hele leuke en leerzame manier bezig te houden. Een dolphin encounter, diverse swim's en optredens in de live shows. Tussendoor uiteraard de nodige theorie. Vandaag mocht hij ruim een uur met de dolfijnen in het water liggen en daarna nog de show doen, waarbij hij o.a. een 'foot-push' van de dolfijnen kreeg. Hiermee was het praktijk-gedeelte al gelukt, daarna moest hij nog wel even theorie examen afleggen, ofwel 'aan de bak'. Van Zenzi hadden we al begrepen dat Jordy het erg goed deed, begaan was met de dieren en zeer leergierig met veel slimme vragen. Voor het theorie-examen scoorde hij een 10, dus hij en wij natuurlijk apetrots, wat een kanjer is het toch. Niet alleen voor Kevin, maar ook voor Jordy waren deze weken zeer enerverend, ze hadden net zoals wij de 'tijd va
n hun leven'. Helaas komt
aan alles een eind, zo ook aan de trainers-cursus, maar wel met een hele mooie trofee die mee naar huis gaat. Jordy wil langs deze weg zijn tante 'Patrice' nogmaals heel hartelijk bedanken voor het mogelijk maken van deze 2 prachtige cursussen. De behaalde diploma's blijven geldig in de toekomst, mocht hij nog vaker iets met dolfijnen willen gaan doen. Hierna was het 'Adieu Sea Aquarium', wat een prachtige herinneringen zullen we daaraan houden. Tevens afscheid genomen van de familie Nelen uit Breezes, met wie we hier veel zijn opgetrokken. Die gaan we straks in Nederland zeker nog spreken. De mazzelaars hebben nog een weekje, dus geniet er maar van !!
r afkoelen in die prachtige zee, wat zullen we die nog gaan missen straks...... Nog even gesnorkeld en de laatste onderwater foto's geschoten. Momenteel de laatste prachtige zonsondergang, zometeen een hapje eten, kids naar bed en verder met inpakken. Morgen (zondag) hebben we ons geweldige appartement nog tot 13:00 uur beschikbaar, daarna moeten we eruit. Om 14:30 komt de taxi naar de luchthaven, nu maar hopen dat Martinair voor 1 keertje op tijd vliegt, zodat we rond 18:00 uur de lucht in kunnen. Morgen nog maar even checken voor de zekerheid.
Vanochtend normale tijd op, rustig douchen, aankleden en ontbijten en even voor achten present in het Sea Aquarium. Jordy was zijn tas vergeten, dus snel nog even een sprintje naar het appartement. Geen probleem natuurlijk als het allemaal zo dicht bij elkaar ligt. Jordy ging naar binnen bij Dolphin Academy voor zijn 2e dag van deel 2 'Assistent Dolphin Trainer'. Kevin ging met Maudi EN Jenny (gelukkig weer redelijk hersteld) naar binnen voor de voorbereiding, uiteraard samen met Matthias. Hierna omkleden en snel naar het dock voor de allerlaatste sessie met Mateo. Voor ons nog eenmaal genieten van een intens gelukkige Kevin. Wederom foto's en video gemaakt, maar je moet het eigenlijk met eigen ogen zien om een beetje te kunnen bevatten wat het hier allemaal betekent voor het kind en de ouders. Je wordt er gewoon een beetje stil van. Het besef dat dit de laatste keer was maakte alles 'extra special' en alles leek vandaag vanzelf te gaan. Matthias hoefde nauwelijks bij te sturen, Kevin en Mateo wisten precies wat ze nog wilden doen, nog even met veel plezier samen dollen en van elkaar genieten. Ook deze laatste sessie ging natuurlijk weer veel te snel voorbij, maar we kunnen terugkijken op 2 geweldige weken met een perfect team van mensen. Een zeer goede samenwerking en het enthousiasme spetterde er gewoon vanaf. Zoals jullie kunnen zien op de foto
links kan een d
olfijn ook zijn tong uitsteken, ze doen dit niet zo vaak in de praktijk. Hier werd het toegepast om Kevin uit te lokken meer met zijn tong te gaan doen, we zijn dan ook erg blij dat we er een (zeldzame) foto van hebben, die gaat op zeker in zijn spraakcomputer. Tijdens de finale nabespreking nog enkele laatste 'handvaten' van Matthias mee gekregen + zijn email-adres. Hierdoor kunnen we hem van Kevin's verdere ontwikkelingen op de hoogte houden en dingen vragen als er straks nog wat opborrelt. Hierna mochten we het foto-album, de foto-cd en de DvD in het winkeltje ophalen, wat we natuurlijk meteen gedaan hebben. De complimenten aan Sonja (of Sonia ?) en haar team voor dit stukje vakwerk, het is prachtig materiaal om straks in Nederland te laten zien. Ook nog een paar extra foto's erbij gekregen op ons verzoek 'dolfijnen onder water', want die konden we zelf helaas niet maken. Vervolgens afscheid nemen van Matthias, Jenny, Maudi, Esther en ook van Henriette die we deze weken allemaal veelvuldig hebben gesproken. Ze vonden Kevin allemaal een geweldig ventje om mee samen te we
rken, het is natuurlijk ook een topgozer !


er natuurlijk bij.
Vandaag een gave sessie, waarbij we het laatste half uur vlak achter het dock mochten kijken. Monique had dat vorige week al een keer meegemaakt, maar Dion wa
s toen met Jordy en Patrice een dagje naar Klein Curacao. Je krijgt toch echt een brok in je keel als je er zo dicht op mag staan, super wat daar allemaal op het dock en in het water gebeurt, we hebben het absoluut enorm getroffen met dit super team. We hebben dus wederom veel foto's en video-materiaal geschoten, dat wordt thuis nog wat om weer te ordenen en verder te bewerken. Hopelijk kan Marcel een spoedcursus video-bewerking organiseren, zodat we een strakke film van deze onvergetelijke reis kunnen regiseren. Na afloop van de therapie op het dock wederom een prima evaluatie met Matthias, we hebben veel van hem geleerd in de a
fgelopen 2 weken.
Hierna werden we door Henriette van het CDTC en Matthias benaderd ivm een groep artsen en specialisten uit Nederland die hier vandaag op bezoek waren. Ze zouden eerst rondgeleid worden en wilden daarna graag met de ouders van een therapie-kind praten, men vroeg ons of wij dit zagen zitten. Het leek ons wel wat, want elk initiatief om deze plek meer positieve bekendheid te geven lijkt ons nuttig en meegenomen. In een zaaltje ontstond een heus forum, waar wij ons verhaal mochten vertellen en daarna allerlei vragen van de artsen kregen. Een ontspannen en zeker zeer leuke sessie, wij hadden er in ieder geval een goed gevoel over en Matthias sloot zich hierbij aan, toffe samenwerking weer. Zo is er hier elke dag toch weer een verrassing, waardoor het allemaal nog leuker wordt.
eau 2. Van zijn coach hoorden we dat hij vandaag goed heeft gewerkt en Jordy vond het zelf ook erg leuk allemaal. Vanmiddag mocht hij bij Rick en de familie Nelen (die hier ook therapie volgen) spelen in het Breezers complex hier even verderop. Lekker zwemmen, snorkelen, waterfietsen, eten en genieten van de 'All Inclusive' faciliteiten.
iddag op Kevin, waardoor Monique en Dion de handen vrij hadden voor een bezoekje aan Willemstad. Met een local busje naar Punda, bijna gratis, dus een super voorziening voor ons Nederlanders ! Je zit dan midden tussen de eilandbewoners, hetgeen heel gezellig is. Het was net het heetste moment van de dag, dus vet warm en goed blijven drinken. Na een flink glas cola op een terrasje (wederom bijna gratis !), met de veerboot over naar Otrabanda. Even een stukje lopen en de pontjesbrug draaide alweer dicht, dus lopend terug naar Punda. Daarna lekker winkeltjes bekijken om wat T-shirts in te slaan en vooral even van de airco genieten. Daarna nog snel wat boodschapjes en weer terug naar het hotel met het fantastische busje. Een huurauto heb je hier eigenlijk alleen nodig als je een flinke tocht over het eiland wilt maken, voor de rest is er plenty bruikbaar alternatief vervoer waarmee je heel wat munten kunt uitsparen. Na terugkomst even lekker zwemmen in die mooie zee, we gingen er bijna sissend in zo warm hadden we het. Takeaway voedsel is hier ook goed, zeker als je even snel wat wilt eten en geen zin hebt om te koken. Om half 8 kwam Jordy weer 'thuis' en hebben we nog even wat gedronken met de familie Nelen en wat foto's uitgewisseld en op internet gezet.
m rond 08:00 uur bij het CDTC aan te treden. Matthias en Maudi waren uiteraard ook keurig op tijd zodat ze direct konden beginnen in de voorbereidingskamer. Wij mochten af en toe om een hoekje komen gluren om te zien wat er allemaal gebeurde. De mannen moesten eerst allebei aan een kant van een bak met bonen gaan zitten en op zoek gaan naar enkele 'schatten' onder het oppervlak. Dat werd dus lekker graaien (goede oefening voor beide handen) waarbij Jordy goed
kon helpen met het vinden van de schatten. Daarna moest Kevin op zijn knieen op een (ietwat wankel) kussen tegen de muur plaatsnemen en proberen om 4 schatten van de wand te plukken, welke net iets te hoog voor hem hingen.... Hij ging meteen strekken maar kon er net niet bij en moest dus hulp vragen aan Jordy. Een eenvoudige maar mooie oefening om fysiek bezig te zijn in combinatie met een communicatief initiatief.
her de dolfijntrainster dit goed zou vinden. Die vond het prima, want Jordy was immers gediplomeerd assistent dolfijn trainer, dus zeer bruikbaar voor haar. Voor Jordy een mooie kans om het hele gebeuren van dichtbij te zien. Kevin heeft vanmorgen goed gewerkt, waarbij hij minimaal was afgeleid, Jordy heeft goed kunnen helpen bij de therapie op het dock.
direct mee aan de slag gegaan. Tevens een verslagje
gemaakt van de door ons gesignaleerde verbeteringen tijdens de therapie in de afgelopen anderhalve week. Dat gaan we morgen dan weer bespreken bij de evaluatie.
d was. Te laat vertrokken uit Amsterdam + een extra tussenstop via Tobego, ofwel 3 a 4 uur vertraging. Even balen dus en lang wachten op de luchthaven. Hopelijk kan ze zo rond middernacht dan toch gaan vertrekken. Van Arkefly horen we ook geen beste berichten, alleen de KLM is (in deze periode) steeds stipt op tijd en heeft betere vertrek en aankomst tijden. Helaas zijn die net weer even wat duurder, waardoor de juiste keuze toch goed moet worden afgewogen. Patrice heeft hier een fijne tijd gehad die ze voor geen goud had willen missen. Wij hopen dat we het a.s. zondag beter treffen bij onze terugvlucht met Martinair.... Zojuist nog even wat reacties en emails gelezen en de weblog bijgewerkt. Toch nog redelijk laat geworden, want de internet verbinding wilde niet direct tot stand komen. Na enig geneuzel, gebel, geknutsel en vooral geduldig wachten werkte het uiteindelijk gelukkig dan toch weer. Hierdoor alsnog een vers artikel en een nieuwe episode voor ons electronische dagboek.
en zware training. Hij heeft er megaveel zin in ! Morgen heeft hij een 'rustdag' en begint dan donderdag aan de vervolgcursus. Het is een fijn gevoel dat hij, net als Kevin, hier ook een mooie uitdaging en de nodige ervaringen heeft.